Choroba Cushinga u psa – objawy, rokowania i sposoby leczenia

Czym jest Choroba Cushinga u psów?

Choroba Cushinga u psa to przypadłość spowodowana nadmierną produkcją kortyzolu. Przez niektórych nazywana nadczynnością kory nadnerczy zalicza się do najczęstszych psich schorzeń hormonalnych. Choroba Cushinga najczęściej dotyka psy w siódmym roku życia, przez co niekiedy jest ignorowana przez właścicieli czworonogów, a jej obawy są zrzucane na karb wieku pupili.

Zespół Cushinga u psów jest przypadłością wieloukładową, mającą znaczący wpływ na wiele aspektów życia zwierzaka – od zdrowia, przez wygląd po usposobienie. Kortyzol jest bowiem hormonem mającym wpływ na funkcjonowanie całego organizmu, w tym na kontrolę poziomu glukozy we krwi zwierzęcia, jego masę i gospodarkę elektrolityczną. Od poziomu kortyzolu we krwi psa zależą jego reakcje na stres i przebieg stanów zapalnych.

Syndrom Cushinga pochodzenia przysadkowego i nadnerczowego

Choroba Cushinga u psa jest ciężkim zespołem chorobowym, który potrafi mocno dotykać psa. Zapewnienie mu spokojnego i wygodnego miejsca wypoczynku jest niezbędne w leczeniu wszelkich schorzeń.

Choroba Cushinga u psa może pojawiać się jatrogennie ( tzw. jatrogenny zespół Cushinga) na skutek przewlekłego podawania glikokortykosteroidów oraz spontanicznie jako efekt nadmiernej produkcji glikokortykosteroidów przez nadnercza.

Nadczynność nadnerczy można podzielić na przysadkową i nadnerczową. Większość przypadków zespołu Cushinga u psów jest spowodowana przez nadmierne wydzielanie ACTH przez zmianę zaszłą w przysadce mózgowej zwierzaka. Zmiana ta prowadzi do rozrostu kory nadnerczy, a to z kolei do nadmiernego wydzielania glikokortykosteroidów. Rzadziej dochodzi do zaburzeń pracy nadnerczy na skutek zmian zlokalizowanych w samej korze nadnerczy.

Zobacz również: Na jakie choroby warto zaszczepić szczeniaka?

Choroba Cushinga u psa – przyczyny

Choroba Cushinga jest chorobą, w przypadku której trudno o jednoznaczne wskazanie przyczyn dolegliwości. Często mówi się, że przyczyną nadczynności nadnerczy u psów jest nadmiar toksyn zgromadzonych w organizmie. Nierzadko zespół Cushinga u psów jest również spowodowany łagodnym nowotworem przysadki mózgowej lub nadnerczy zwierzaka. Komórki nowotworu wytwarzają wówczas hormon ACTH, który zwiększa produkcję kortyzolu. Równowaga w organizmie zostaje zachwiana i następuje rozwój choroby.

Choć zespół Cushinga może wystąpić u każdego psa, wyróżnia się pewne predylekcje rasowe. Częściej niż inne rasy na chorobę Cushinga zapadają pudle, jamniki, teriery, labradory, owczarki niemieckie i boksery. Choroba ta częściej dotyczy również samic niż samców.

Jak rozpoznać syndrom Cushinga u psa – objawy

Schorzenia nadnerczy u psów oddziałują na praktycznie wszystkie układy ich organizmów, przez co spektrum objawów choroby Cushinga jest obszerne i niezwykle zróżnicowane. Biorąc pod uwagę, że niektóre z nich są łatwe do przeoczenia, rzadko dochodzi do wykrycia choroby Cushinga u psa w jej wczesnym stadium. Cushing u psa może się rozwijać nawet przez lata, okresowo słabnąc i przybierając na sile. Jeśli zastanawiasz się co zalicza się do typowych objawów choroby, są to:

• nadmierne pragnienie,
• zbyt częste oddawanie moczu (niekiedy niekontrolowane),
• nadmierny apetyt,
• częste dyszenie,
• wyraźny spadek nastroju, apatia,
• kaszel,
• otłuszczenie w okolicach tułowia,
• wiotka skóra,
• sucha sierść,
• przerzedzenie sierści,
• miejscowe łysienie,
• czarne guzki w okolicach brzucha, odbytu lub sutków,
• strupy na grzbiecie, szyi i nosie,
• wyraźnie słabsze mięśnie kończyn,
• zwapnienie skóry,
• łojotok,
• ropowica,
• widoczne krwiaki,
• problemy z poruszaniem się i koordynacją,
• częściowy paraliż pyska,
• drgawki,
• otępienie,
• kręcenie się w kółko,
• wolniejsze gojenie się ran,
• nieregularna cieczka lub jej brak,
• powiększona łechtaczka,
• zanik jąder,
• cukrzyca,
• wyższe ciśnienie,
• zapalenie dróg moczowych,
• choroby tarczycy.

Zespół Cushinga – diagnoza

W przypadku operacyjnego leczenia Cushinga, pooperacyjny kubraczek jest niezbędny. Psy mają tendencję do podgryzania szwów, co może doprowadzić do otwarcia rany. Kubraczek nie pozwoli psu na zerwanie szwów. Dodatkowo, ubranko jest bardzo wygodne i ciepłe – przyspieszy ono rekonwalescencję.

Jak widzisz, objawy neurologiczne i behawioralne zespołu Cushinga są wyjątkowo zróżnicowane, przez co nierzadko u psów dotkniętych schorzeniem trudno jest jednoznacznie zdiagnozować przyczynę dolegliwości. W celu rozpoznania choroby Cushinga u psa lekarz weterynarii zleca szereg badań morfologicznych i biochemicznych. Biorąc pod uwagę, że najwyższe stężenie kortyzolu można zanotować rano, a najniższe w okolicach północy, badania przeprowadza się w godzinach przedpołudniowych.

Wyniki krwi, które sugerują, że ze zdrowiem psa coś jest nie w porządku to:

• zbyt wysoki poziom leukocytów,
• zbyt niski poziom limfocytów,
• zaniżona ilość eozynocytów.
• zbyt wysoki poziom trombocytów,
• podwyższony cholesterol,
• zbyt wysoki poziom fosfatazy zasadowej,
• podwyższona glukoza,
• zbyt wysoki poziom trójglicerydów.

W celu wykluczenia innych przypadłości i wydania jednoznacznej diagnozy wykonuje się również test hamowania niskimi dawkami deksametazonu oraz test stymulacji ACTH.

Choroba Cushinga u psa – sposoby leczenia

Zasadniczo wyróżnia się trzy metody leczenia choroby Cushinga u psów:

• terapię farmakologiczną – leczenie farmakologiczne psów cierpiących na chorobę Cushinga sprowadza się do podawania im codziennie do końca ich życia leków zawierających trilostan. Substancja ta nie likwiduje choroby, jednak znacząco poprawia jakość życia czworonogów i daje im szansę na normalne funkcjonowanie. Pierwsze skutki farmakoterapii są widoczne po 10-14 dniach od rozpoczęcia przyjmowania leków.
• usunięcie nadnerczy lub przysadki – kiedy przyczyną choroby Cushinga jest guz nadnerczy, możliwe jest jego usunięcie wraz z całym organem w specjalistycznym ośrodku weterynaryjnym. Po udanym zabiegu choroba zostaje wyleczona i nie jest wymagane leczenie farmakologiczne. Jeśli jednak przyczyną choroby jest guz zlokalizowany w przysadce mózgowej z reguły odradza się operację z uwagi na ryzyko jakie niesie. Zespół Cushinga to przypadłość dotykająca najczęściej starsze psy, które mogłyby nie przeżyć zabiegu.
• naświetlanie – radioterapia jest zabiegiem uzupełniającym leczenie nowotworów nadnerczy lub przysadki psów dotkniętych zespołem Cushinga.

W przypadku psów, które spotkała ta choroba na skutek przyjmowania kortyzonu, terapia polega na stopniowym odzwyczajaniu od sterydów.

Choroba Cushinga u psa – rokowania

Podobnie jak w przypadku innych dolegliwości, szybkie wykrycie choroby daje lepsze rokowania. Odpowiednio dobrane leczenie i opieka mogą sprawić, że pies, który cierpi na zespół Cushinga wróci do normalnego życia. Warto jednak pamiętać, że leczenie chorych psów wymaga od właścicieli wiele samodyscypliny i uwagi. Zaleca się podawanie leków codziennie o tej samej porze i prowadzenie dziennika z informacjami na temat wagi psa, częstotliwości oddawania przez niego moczu, objętości wypijanej wody, itp. Umożliwi to szybkie dostrzeżenie ewentualnego pogorszenia się stanu zdrowia czworonoga i szybką reakcję.

Choroba Cushinga u psa to nie wyrok, a długość życia, która mu pozostała jest uzależniona od jego ogólnego stanu zdrowia i okresu wykrycia choroby. Przeciętnie starsze psy ze zdiagnozowanym zespołem Cushinga żyją 2,5 roku od momentu wykrycia choroby, a młodsze zwierzaki 4 lata. Jeśli u psa zdiagnozowano również raka z przerzutami, prawdopodobnie nie pożyje on dłużej niż rok.

Nieleczona choroba Cushinga – podwyższony poziom kortyzolu a życie psa

Choroba Cushinga u psa wymaga ścisłej diety. Aby jednak ograniczyć tempo jedzenia psa, warto wybrać miskę spowalniającą jedzenie. Dzięki niej, pies musi dokładniej pogryźć jedzenie, przy okazji mniej brudząc wokół.

Nieleczona choroba Cushinga ma szczególnie negatywny wpływ na samopoczucie, wygląd i zachowanie psa. Zwierzak ma problem z poruszaniem się, staje się ospały i łatwiej zapada na infekcje. Brak odpowiedniego leczenia psa prowadzi do rozwoju chorób wtórnych, np. cukrzycy, nadciśnienia, choroby zatorowo-zakrzepowej płuc, i w efekcie do śmierci zwierzaka.

Zespół Cushinga u psa – dieta Twojego psa

W diecie psów ze zdiagnozowaną chorobą Cushinga koniecznie powinny znaleźć się pełnowartościowe, zróżnicowane produkty z niską zawartością tłuszczu oraz wysoką zawartością białka i łatwo przyswajalnych węglowodanów. Pies powinien spożywać lekkostrawny pokarm, który warto wzbogacić probiotykami, które wzmacniają jego układ odpornościowy i mikroflorę bakteryjną. Istotna jest również zawartość kwasów tłuszczowych w pożywieniu oraz spożywanie posiłków o stałych porach.

Nadczynność kory nadnerczy u psa

Zespół Cushinga to poważne schorzenie endokrynologiczne, które ma tym lepsze rokowania, im wcześniej zostało zdiagnozowane. Jeśli podejrzewasz, że Twój pies choruje na nadczynność kory nadnerczy, udaj się czym prędzej do sprawdzonego weterynarza, by jak najwcześniej rozpocząć terapię swojego pupila.

Przeczytaj także: Jak skutecznie odrobaczyć psa?