Profilaktyczna kontrola zdrowia psa – czy o niej pamiętasz?

Profilaktyka to najskuteczniejsza broń w walce z chorobą – nic dziwnego, że dbamy o własne zdrowie chodząc do przeróżnych lekarzy, ale tak samo powinniśmy badać naszego czworonoga. Wiele chorób nie ujawnia się od samego początku, a dopiero później, gdzie leczenie często okazuje się ciężkie i bardzo długie. 

 

Zalety stosowania profilaktyki

 

Właściciele często zgłaszają się do klinik weterynaryjnych, kiedy zauważają niepokojące objawy u psiaków. Niestety, często to się okazuje za późno. 

Profilaktyka pomaga w wykryciu stanu chorobowego na samym początku i możliwe jest uratowanie życia. Czy to nie jest wystarczający powód, by raz w roku zjawić się u weterynarza sprawdzając naszego pupila? Chory pies daje objawy w momencie, gdzie dana choroba się rozwinęła, więc nie czekajmy na tego typu sytuację. 

 

Jakie psy są szczególnie narażone na choroby?

 

Tutaj najważniejszym czynnikiem są obciążenia genetyczne. Każda rasa psa jest niestety z góry danymi chorobami obciążona. Warto przed nabyciem psa zainteresować się rodzicami psiaka i dziadkami, z czym nie ma problemu kiedy pies posiada rodowód. Psy ze schroniska nie mają najczęściej takiej możliwości ale po posturze, po budowie można wiele określić. Z zasady co u siebie zauważyłam – im większy pies, tym więcej możliwych problemów. Przy berneńskim psie pasterskim dla przykładu, musimy uważać na stawy, na wagę, skręt żołądka, oczy, uszy, ale co najważniejsze to są stawy i kości. U suczek trzeba uważać na choroby związane z kanałami rodnymi, tak samo u psów by nie doprowadzić do poważnych chorób. Prawda jest taka, że kiedy profilaktycznie chodzimy z psem do weterynarza, który nie tylko szczepi psa, ale także sprawdza ogólnie stan zdrowia – krew, USG jamy brzusznej, sprawdzenie oczu, ucha… To podstawy, ale jednak jesteśmy w stanie reagować w momencie, kiedy pojawi się coś niepokojącego. 

 

Jak profilaktycznie leczyć psa?

 

Zachowanie odpowiedniego żywienia psa i zdrowia na podstawie wizyt u weterynarza zwykle wystarczy, by odpowiednio leczyć czworonoga, prowadząc dobrą profilaktykę. Nie podajemy na własną rękę żadnych suplementów, tylko pierw wszystkie możliwe dodatki konsultujemy z lekarzem weterynarii, nie inaczej. Pamiętajmy o spacerach, o świeżej wodzie, o zabawie. Nie pozwalajmy, by stres u psa występował zbyt często – to również czynnik, który jest powodem różnych chorób. Dbajmy nie tylko o ciało, ale także o psychikę – to najlepsze co możemy zrobić dla zdrowia naszego czworonoga. 

Odrobaczanie psa

Obok szczepień to jest jedno z najważniejszych zabiegów, który powinien przeprowadzany być regularnie. Zarobaczony pies uwalnia pasożyty wraz ze swoimi wydzielinami i wydalinami, co prowadzi do zanieczyszczenia środowiska, zarażenia innych zwierząt oraz ludzi. Pasożytami wewnętrznymi są najczęściej nicienie, tasiemce oraz wiciowce. Głównie nimi zarażają się drogą pokarmową poprzez zanieczyszczoną wodę, pokarm, rośliny, ptaki, odchody, gryzonie. 

Objawy robaków u psa to w większości apatie, wzdęcia, nudności, wymioty, biegunka, kaszel, duszność, świąd, zmiany skórne, spadek odporności. Pozbyć się ich możemy tylko dzięki preparatom przepisanym przez lekarza weterynarii. Jeśli zauważymy jakiekolwiek dolegliwości u psa, warto się wybrać i powiedzieć co podejrzewamy, szczególnie, kiedy byliśmy świadkiem, jak zjadł cokolwiek bądź napił się czegoś, czego nie powinien. 

Jak często odrobaczamy psa? Psy starsze co 3-6 miesięcy, a szczeniaki częściej wraz z wizytami u weterynarza. Coraz częściej słyszy się o odrobaczaniu w momencie, kiedy pojawią się robaki w ciele czworonoga, czyli okresowo dajemy kał do badań, które wykazują pasożyty. Pamiętajmy o jednej ważnej rzeczy – jeśli mamy kilka zwierząt w domu, powinno się odrobaczyć tak samo inne! To jest tzw. żelazna zasada, kiedy u jednego z psów wystąpią pasożyty.

 

Szczepienie psa

Mechanizm działania szczepionki u psa jest identyczny jak u człowieka – chronimy się przed różnymi chorobami, które mogą mieć potworne skutki. Dzięki pamięci immunologicznej układ odpornościowy zapamiętuje wroga, który był wcześniej podany drogą szczepienną i przy powtórnym kontakcie w organizmie będą już przeciwciała, które nie dopuszczą do infekcji lub sprawią, że dana choroba będzie miała łagodniejszy przebieg. 

Szczepienia psa są podzielone na trzy kategorie, to którym trzeba się kierować zależy od tego, kiedy szczenię było szczepione pierwszy raz.

 

Wyróżniamy szczepienia wczesne:

• 6 – 7 tydzień: nosówka i parwowiroza (dla szczeniąt),
• 9 – 10 tydzień: nosówka, parwowiroza, koronowiroza, choroba Rubartha, kaszel kenelowy, leptospiroza, 
• 12 – 12 tydzień: nosówka, parwowiroza, koronowiroza, choroba Rubartha, kaszel kenelowy, leptospiroza, 
• 15 tydzień: wścieklizna.

Po upływie 12 miesięcy konieczne są szczepienia przypominające.

 

Szczepienia standardowe:

• 9 – 10 tydzień: nosówka, parwowiroza, koronowiroza, choroba Rubartha, kaszel kenelowy, leptospiroza, 
• 12 – 13 tydzień: nosówka, parwowiroza, koronowiroza, choroba Rubartha, kaszel kenelowy, leptospiroza, 
• 15 tydzień: wścieklizna.

Po upływie 12 miesięcy trzeba wykonać szczepienia przypominające.

 

Szczepienia późne:

• po 12. tygodniu: nosówka, parwowiroza, koronowiroza, choroba Rubartha, kaszel kenelowy, leptospiroza, 
• po następnych 2 – 4 tyg.: nosówka, parwowiroza, leptospiroza, kaszel kenelowy, wirusowe zapalenie wątroby, koronowiroza, 
• po kolejnych 2 – 3 tyg.: wścieklizna.

Po upływie 12 miesięcy dawki przypominające jak w poprzednich zestawach. 

 

Kontrola otyłości psa

Kontrolować możemy wagę psa poprzez obserwację. Dieta psa powinna być od samego początku ustalona przez lekarza weterynarii, szczególnie, kiedy nasz pies jest po prostu łasuchem. Dobiera wtedy się odpowiednią karmę na podstawie aktywności czworonoga, która jest niezwykle istotna w tej kwestii. Tak samo kontrolujmy psa poprzez zabawę – głaszcząc psa, powinniśmy czuć żebra psa, jeśli za to czujemy, że ma sporo tkanki tłuszczowej – odpowiedź nasuwa się sama.

Ciekawym miejscem do obserwacji nadwagi jest… ogon. Miejsce przy ogonie odznacza się niskim przyrostem tkanki tłuszczowej, więc jeśli tam wyczujemy otłuszczenie to znak, że nadwaga jest zaawansowana i wynosi o wiele więcej niż powinna. Po czworonogu widać, tak jak po człowieku kiedy możemy zacząć mówić o nadwadze, stąd obserwacja jest w tym temacie kluczowa. 

Czytaj także: Co zrobić kiedy pies nie chce pić?

 

Ochrona przed pasożytami zewnętrznymi

Pasożyty zewnętrzne to nie tylko pchły, kleszcze, ale także świerzb, nużeniec, wszy, roztocza, larwy much i… komary!

Na większość robaków u psa są szeroko dostępne środki, które nabywamy u weterynarza w gabinecie. Krople, obroże tabletki – od nas zależy w jaki sposób będziemy chcieli je podawać.
Często się mówi, że obroże nie są dla psów z długą sierścią, co na pewno weterynarz powie – środek nie dotyka wtedy skóry i nie działa. Nie u wszystkich za to tak jest – u swojego Bernola wyłącznie stosuję obrożę Foresto, a jak wiecie, kłaków ma bardzo dużo. 

 

Dbanie o higienę psa

Uszy, oczy, sierść i zęby – cztery miejsca, gdzie trzeba na nią uważniej zwrócić uwagę. Higiena u psa to również część profilaktyki! Czesanie lu mycie psiaka jest szczególnie czasochłonne, jeśli nasz czworonóg posiada bardzo dużo sierści, która wymaga większego nakładu pracy. Uszy za to sprawdzamy, czy są czyste – jak widzimy jakieś brudne ślady, kupujemy preparaty do czyszczenia w sklepach zoologicznych czy u weterynarza i zgodnie z instrukcją czyścimy. Z oczami pamiętajmy postępować delikatnie! Ja zazwyczaj boję się robić cokolwiek przy oczach i udaję się do weterynarza, by pokazał mi, jak postępować przy narządzie wzroku, by nie spowodować dodatkowych problemów. 

Pazury powinny się same ścierać, jeśli nie biega wyłącznie po miękkich powierzchniach. Ogólnie, kiedy pies swobodnie stoi, pazury nie mogą sięgać ziemi. Tak samo wyznacznikiem czy nasz psiak potrzebuje obcięcia paznokci, jest charakterystyczne “stukanie po powierzchni”.

 

Pamiętajmy o tych  podstawach – nie czekajmy z rozpoczęciem profilaktyki. W końcu nasz czworonóg to ktoś więcej niż tylko pies.