Dysplazja stawów biodrowych u psów jest bardziej powszechna, niż wielu ludziom się wydaje, i ma daleko idące konsekwencje dla dotkniętych nią zwierząt. Jeśli chcesz uratować swojego podopiecznego przed silnym bólem, musisz działać szybko. Czym jest dysplazja u psa?
Co to jest dysplazja stawów biodrowych u psów?
Dysplazja stawów biodrowych – w skrócie HD – jest powszechną chorobą dziedziczną u psów. Zwierzęta dotknięte chorobą cierpią na zaburzenie genetyczne w rozwoju stawów biodrowych. Niesłusznie HD kojarzy się głównie z owczarkiem niemieckim. Inne rasy również mają ten rodzaj wad rozwojowych. Dysplazja występuje głównie u dużych i średnich ras psów takich jak retrievery czy bernardyny. Niemniej jednak nawet małe psy mogą rozwinąć dysplazję stawów biodrowych.
Zdrowy staw biodrowy u psa – jak powinien wyglądać i czym się charakteryzuje?
Każdy pies ma dwa stawy biodrowe, które stanowią połączenie między tylnymi nogami a tułowiem zwierzęcia. Staw biodrowy jest przegubem kulistym i spełnia dwie ważne funkcje:
- umożliwia ruch do przodu,
- przenosi część ciężaru psa.
Jeśli staw jest zdrowy, głowa kości udowej jest idealnie dopasowana do panewki. Tam staw psa może poruszać się w różnych kierunkach bez tarcia. Struktury wspierające, takie jak mięśnie i więzadła, zapewniają dodatkową stabilizację stawu biodrowego.
Dysplazja u psa – objawy i jakie zmiany są widoczne?
Możesz zaobserwować poniższe objawy i zmiany, wtedy gdy pies ma dysplazję stawu biodrowego:
Podwichnięcie – dysplazja stawu biodrowego u psa – jak rozpoznać?
Głowa kości udowej podczas ruchów wysuwa się częściowo lub nawet całkowicie z panewki. W rezultacie chrząstka ulega zużyciu i z czasem dochodzi do urazów kości.
Wada rozwojowa panewki – dysplazja stawu biodrowego u psa – przyczyny
U wielu psów z dysplazją stawu biodrowego panewka nie tworzy się prawidłowo. W miarę rozwoju psa, staje się ona coraz bardziej płaska. Panewka nie może już idealnie obejmować głowy kości udowej. Z biegiem czasu prowadzi to do zapalenia i artrozy.
Jak rozwija się dysplazja stawu biodrowego u psów?
Za dużo ruchu jako szczenię i wynikające z tego trwałe przeciążenie układu mięśniowo-szkieletowego może prowadzić do dysplazji u psów. Nieprawidłowe obciążenie stawów, na przykład podczas wchodzenia po schodach i częstego skakania również do tego prowadzi. Co jeszcze może być przyczyną dysplazji u psów:
- nieprawidłowe odżywianie, które skutkuje zbyt szybkim wzrostem czworonożnego przyjaciela i związaną z tym deformacją szkieletu,
- otyłość, która powoduje trwałe nadmierne obciążenie stawów zwierzęcia.
Jaka jest średnia długość życia psa z dysplazją stawu biodrowego?
Sama wada rozwojowa nie skraca życia psa. Jednak w wielu przypadkach bóle nasilają się wraz z wiekiem, tak że leki i terapie na dysplazję stawu biodrowego u psa już nie pomagają. W pewnym momencie właściciel psa nie ma innego wyjścia, jak zakończyć cierpienie czworonożnego przyjaciela. Dlatego kluczowe jest jak najszybsze rozpoznanie dysplazji i odpowiednie postępowanie.
Objawy dysplazji stawu biodrowego psów
Pierwsze oznaki wad rozwojowych są wyraźnie widoczne już w okresie szczenięcia. Głównym objawem dysplazji stawu biodrowego u psów jest ból, który pojawia się przy poruszaniu tylnymi nogami. Ponieważ Twój zwierzak nie może werbalnie wyrazić siebie i powiedzieć Ci, że cierpi, najlepiej skonsultować się z weterynarzem, jeśli Twój szczeniak wykazuje następujące zachowania i objawy:
- pies reaguje wrażliwie na dotyk w okolicy bioder (wzdryga się lub wycofuje się z dotyku),
- obszar bioder jest bardzo ciepły, a mięśnie pleców są napięte,
- czworonożny przyjaciel ma oczywiste trudności z położeniem się i wstawaniem,
- wchodzenie po schodach jest możliwe tylko bardzo powoli lub wcale,
- pies będzie skowyczeć i lizać bolesny obszar,
- dyszenie, jęczenie i drżenie z bólu w kółko -częste ziewanie to również oznaki bólu,
- podczas szybkiego biegu czworonożny przyjaciel „podskakuje” jak królik – odpychając się jednocześnie obiema tylnymi nogami.
- tylne nogi są zawsze bardzo blisko siebie lub nawet zwrócone do wewnątrz.
Ogólna niechęć do ćwiczeń, mniejsza radość z zabawy i brak apetytu to kolejne sygnały alarmowe, które pokazują, że futrzany przyjaciel wcale nie jest w dobrym zdrowiu. Jeśli dysplazja stawu biodrowego u psów nie jest leczona, zwierzę może zostać trwale niepełnosprawne i stracić dużo przyjemności i jakości życia.
Co zrobić, aby zapobiec dysplazji u psów – badania, konsultacje u weterynarza
Jako opiekuńczy właściciel psa, możesz zrobić kilka rzeczy, aby oszczędzić swojemu czworonożnemu przyjacielowi wiele cierpienia. Nawet jeśli predyspozycje genetyczne psa odgrywają rolę w HD, to od Ciebie zależy, jak poważnie wada się rozwinie i czy w ogóle konieczna będzie opieka medyczna.
Jak diagnozuje się malformację – dysplazję stawu biodrowego?
Niezawodnym sposobem diagnozowania dysplazji stawu biodrowego u psów jest prześwietlenie stawu biodrowego. Z reguły czworonożni przyjaciele są w tym celu poddawani sedacji (znieczulenia), ponieważ ważne jest, aby byli prześwietlani w określonej pozycji. Bez uspokojenia zabieg spowodowałby ogromny ból. Podaje się również lek w celu rozluźnienia mięśni.
Zdjęcie rentgenowskie informuje lekarza, czy i w jakim stopniu występuje dysplazja stawu biodrowego. Na przykład mierzy się odległość między kośćmi lub bada się kąt w stawie biodrowym. Nasilenie choroby dzieli się na pięć kategorii:
- brak dysplazji stawu biodrowego,
- uderzający chód – typ przejścia,
- łagodna dysplazja stawu biodrowego,
- umiarkowana dysplazja,
- poważna wada rozwojowa.
W zależności od zdiagnozowania, zalecane jest odpowiednie leczenie, które spowalnia postęp choroby lub przywraca ruchomość choremu czworonożnemu przyjacielowi i zmniejsza ból.
Leczenie dysplazji stawu biodrowego u psów
Przede wszystkim, niestety tej choroby nie da się wyleczyć. Jest jednak wiele rzeczy, które możesz zrobić razem z weterynarzem, aby przywrócić jakość życia swojego podopiecznego i uczynić jego życie wygodniejszym. W zależności od ciężkości wady rozwojowej leczenie psów z dysplazją stawu biodrowego obejmuje terapie zachowawcze (wspomagające) lub zabiegi chirurgiczne.
Leczenie zachowawcze w dysplazji stawu biodrowego – terapie wspomagające, rehabilitację
Terapia wspomagająca polega na zapewnieniu ulgi dotkniętym chorobą zwierzętom bez interwencji chirurgicznej. Obejmuje to np. podawanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych.
Psy z nadwagą są na diecie i regularnie, delikatnie ćwiczą. Stosowane są również środki takie jak akupunktura i terapie neuronowe. Każde zwierzę jest inne i wymaga indywidualnego podejścia do leczenia, dlatego warto zasięgnąć szczegółowej porady.
Operacja w szczególnie ciężkich przypadkach – dysplazja stawów biodrowych u psa leczenie
Jeśli opisane powyżej zabiegi nie pomagają, interwencje chirurgiczne są opcją ostateczną. Istnieją różne metody chirurgiczne łagodzenia bólu cierpiących psów. Trzy najpopularniejsze to:
- Osteotomia miednicy u psów z dysplazją
Taką operację można przeprowadzić tylko na bardzo młodych zwierzętach – o ile nie są widoczne żadne zmiany kostne. Rozróżnia się osteotomię podwójną i potrójną. W tym kontekście dwie lub trzy kości miednicy są odcinane, a panewka jest obracana. Powinno to ustabilizować biodro i zapobiec rozwojowi artrozy.
- Resekcja głowy kości udowej u psów z dysplazją
Taka interwencja jest również możliwa, jeśli są już zmiany w kościach biodrowych. Głowa kości udowej jest usuwana podczas operacji, podczas gdy mięśnie i torebka stawowa stabilizują biodro. Środek ten jest szczególnie odpowiedni dla małych psów.
- Sztuczne biodro u psów z dysplazją
Jest to szczególnie poważny zabieg chirurgiczny, podczas którego usuwa się nie tylko głowę kości udowej, ale również panewkę i zastępuje ją tzw. endoprotezą. Taka operacja jest skomplikowana i kosztowna, ale może być ostatnią szansą dla psów z zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową stawów na prowadzenie w dużej mierze bezbolesnego życia.
Mamy nadzieję, że ten artykuł dostarczył Ci solidnej wiedzy na temat dysplazji stawu biodrowego u psów, jednak nie jest to artykuł medyczny a tylko informacyjny. Pamiętaj o tym, żeby po informacje medyczne odnośnie stanu zdrowia Twojego pupila udać się do weterynarza.
Zapraszamy do przeczytania również innych naszych artykułów!
Czytaj także: